Een zware rook hangt in de bar en de gitarist van de band spelt net zijn solo, als ik mijn glas achter in mijn keel gooi. Ik knik in de richting van Pier de barkeeper en hij schenkt me nog een whisky bij. “Laat maar staan” zeg ik als hij weg wil lopen, en Pier weet al hoe laat het is. Het is laat en alles gebeurd tegenwoordig nog in het duister op plekken waar de techniek niet zo makkelijk kan door dringen. Geluidsoverlast hebben ze hier gelukkig niet want de bar is diep verstopt in de kerkers van de oude dorps kern. En hier, hier komt alleen het uitschot de muzikanten kunstenaars zwarte schapen. De laatste revolutioneren en uitgesloten schorem van de maatschappij, die nog een klein beetje vrij rond kunnen lopen stiekem in de nacht.
lees verder op Dutch
The devil sold his soul to me 