De duivel verkocht zijn ziel aan mij. De Lobbyist.

De lobbyist.

Waar blijft hij nou mompel ik, en kijk op mijn Breitling en zie dat hij mij al meer dan een half uur laat wachten. Klootzak denk ik als ik nog een sigaret op steek en het lege pakje in een propje knijp. Ik heb zo een afspraak met de wethouder van de gemeente raad en dit is een grote zaak die ik niet mag verpesten. Het is al 22:30 en ik moet zo echt weg want ik mag die afspraak echt niet missen. En ik voel mij een beetje gevangen in een slechte film vanwege sommige beslissingen die ik heb genomen. Het zware gordijn voor de deur word opzij geschoven en zie dat mij dealer net de bar is ingekomen, en hij in de rondte kijkt of hij mij kan vinden. We maken oogcontact en hij komt naar achterkant van de bar waar ik in een nisje aan een tafeltje zit. Hij was nogal overtuigen dat ik perse op hem moest blijven wachten toen ik hem belde voor een bestelling. En dit keer is het niet alleen van mij maar ook van iemand anders. Ik zou voor mezelf nooit zoveel bestellen en dat weet hij natuurlijk ook.